این اتاق_جان اشبری«John Ashbery»

اتاقی که وارد شدم
رویای این اتاق بود
همه‌ی پاهای روی کاناپه
پاهای خودم
و‌ پرتره‌ی بیضی این سگ
کودکی‌ام بوده حتمن‌
چیزی روشن و خاموش
چیزی دارد خفه می‌شود
هر روزمان ماکارونی
جز یکشنبه‌ها
که بلدرچین کوچکی
مجبور ‌بود خوراک‌مان شود
چرا این چیزها را می‌گویم
وقتی نیستی
حتا این‌جا

 

برگردان: مهردادمهرجو

---

THIS ROOM

© 2000, John Ashbery

 

The room I entered was a dream of this room
.Surely all those feet on the sofa were mine
The oval portrait
.of a dog was me at an early age
.Something shimmers, something is hushed up
We had macaroni for lunch every day
except Sunday, when a small quail was induced
?to be served to us. Why do I tell you these things
.You are not even here